DROGA DO WNĘTRZA - pomoc psychologiczna i duchowa

W pomaganiu drugiemu człowiekowi na płaszczyźnie psychologicznej i duchowej są potrzebne odpowiednie kompetencje i stały rozwój osobisty. Składają się na nie przygotowanie merytoryczne i osobiste doświadczenie zdobywane latami. W zakresie towarzyszenia duchowego pomogły mi studia z teologii duchowości na Papieskim Instytucie Duchowości TERESIANUM w Rzymie. Stopniowo uświadamiałem sobie, że potrzebuję jednak dalszego rozwoju w kierunku pomocy psychologicznej w kompetentnym niesieniu wsparcia drugiemu człowiekowi.

W ciągu ostatnich 8 lat towarzyszyłem duchowo najpierw klerykom w Seminarium, a potem wielu osobom świeckim, które się zgłaszały. Przekonałem się wtedy, jak ważna jest równowaga między płaszczyzną duchową i psychologiczną. Doświadczyłem tego również na sobie w procesie osobistego rozwoju ludzkiego i duchowego.

Skłoniło mnie to do podjęcia Studium Pomocy i Edukacji Psychologicznej w Ośrodku INTRA w Warszawie. Jest ono skierowane do tych, którzy chcą się nauczyć lub doskonalić umiejętności kontaktu, wspierania i profesjonalnego niesienia pomocy psychologicznej osobom znajdującym się w kryzysie lub trudnej sytuacji życiowej.

Studium Pomocy Psychologicznej dobiega powoli końca. W czasie jego trwania powstał pomysł założenia Punktu konsultacyjnego pomocy psychologicznej i duchowej "Droga do Wnętrza". Już ponad trzy miesiące działa on w Świebodzinie. Korzysta z niego wiele osób nie tylko ze Świebodzina, ale również z Zielonej Góry, Gorzowa, Międzyrzecza, Sulechowa oraz różnych stron naszego kraju (umożliwiają to wideokonsultacje na Skype).

Chcę podjąć dalszy rozwój osobisty w ramach czteroletniej Szkoły Psychoterapii, by pomagać lepiej. W ostatnich dniach wysłałem zgłoszenie i mam nadzieję, ze zostanę przyjęty. Trzymajcie kciuki.

Dla tych, którzy chcą się dowiedzieć więcej na temat Ośrodka INTRA, zamieszczam poniżej link do ich strony oraz zaczerpnięte z niej podstawowe informacje na temat Studium Pomocy i Edukacji Psychologicznej oraz Szkoły Psychoterapii.

OŚRODEK INTRA

STUDIUM POMOCY I EDUKACJI

PSYCHOLOGICZNEJ

Studium Pomocy Psychologicznej jest oparte na 3 filarach:

pracy nad rozwojem osobistym uczestników,
edukacji w formie warsztatowej w zakresie pomocy psychologicznej,
pracy superwizyjnej, czyli takiej, która pozwala się przyjrzeć własnej praktyce uczestników w zakresie pomocy psychologicznej, by lepiej rozumieć klienta i siebie oraz doskonalić swój warsztat zawodowy i czynić bardziej konstruktywnym proces wspomagania i pomoc.

Merytoryczne podstawy programowe Studium zostały oparte na filozofii i narzędziach podejścia humanistycznego w pomaganiu.

Praca nad rozwojem własnym to podstawowe zadanie osoby pracującej z ludźmi w obszarze pomagania. W naszym kursie stawiamy sobie za cel poszerzanie świadomości siebie uczestników, poznawanie własnych mocnych i słabych stron oraz doskonalenie umiejętności interpersonalnych.

Praca superwizyjna prowadzona będzie w formie pracy indywidualnej na tle grupy, bazującej również na informacji zwrotnej i wymianie doświadczeń. Może ona dotyczyć każdego bieżącego działania uczestników w ich działalności zawodowej lub społecznej związanego z pomaganiem lub wspieraniem. Doświadczaniu siebie i pracy superwizyjnej towarzyszyć będą regularnie organizowane warsztaty kształcące Uczestników Studium w zakresie umiejętności interpersonalnych.

W Studium Pomocy Psychologicznej będziemy koncentrować się na następujących obszarach rozwijających i kształcących uczestników:

empatia i kontakt psychologiczny
komunikacja i asertywność służące pomaganiu
prowadzenie dialogu nastawionego na pomoc w rozwiązaniu problemu, prowadzenie rozmowy psychologicznej jako wsparcia
używanie umiejętności psychologicznych w pracy z podopiecznym/klientem bez konieczności bycia dyplomowanym psychologiem
udzielanie wsparcia osobom cierpiącym (z powodów nie psychologicznych)
prowadzenie rozmowy coachingowej
prowadzenie grupy (podstawy warsztatu facylitatora, moderatora, trenera)
tworzenie i prowadzenie grup wsparcia (różne populacje).
etyka pomagania i wspierania psychologicznego
samorozwój, doskonalenie siebie i swoich zasobów, metody pracy nad sobą i dbałość o siebie jako osoby pomagającej, by będąc efektywnym w pracy z drugim człowiekiem nie wypalać się.

SZKOŁA PSYCHOTERAPII

W naszej Szkole Psychoterapii uczymy podejścia integracyjnego, którego osią jest psychoterapia humanistyczna.

Kierunki humanistyczne jakie prezentujemy i na jakich się opieramy w naszej Szkole, to – historycznie rzecz ujmując – terapia zorientowana na klienta C. Rogersa, terapia gestalt F. Perlsa i najnowsza, syntetyzująca i porządkująca podejście humanistyczne – terapia skoncentrowana na doświadczaniu L. Greenberga. Różnice pomiędzy różnymi kierunkami psychoterapii odpowiadają poglądom na to, co jest uważane za główne czynniki leczące w procesie psychoterapii.

Kierunki wyrosłe z psychoanalizy akcentują wzrost samowiedzy związany z ujawnianiem nieświadomych, zakorzenionych w dzieciństwie przyczyn aktualnych zachowań, myśli i uczuć. Szkoły związane z podejściem poznawczo - behawioralnym analizują wpływ niekonstruktywnych myśli i przekonań na przeżywane emocjei podejmowane zachowania.

Terapeuci analityczni i psychodynamiczni akcentują rolę terapeuty jako eksperta. W podejściu poznawczo-behawioralnym początkowo ekspertem jest terapeuta, by stopniowo oddawać tę funkcję w ręce pacjenta.

Patrząc na kierunki psychoterapii z punktu widzenia zaplecza filozoficznego można zauważyć, że za psychoanalizą i wyrosłymi z niej kierunkami stoi racjonalizm – w psychice nic nie dzieje się przypadkowo, ważna jest spójna teoria opisująca historię i sytuację pacjenta, zarówno dla diagnozy jak i dla wykorzystania tej wiedzy przez pacjenta w odniesieniu do samego siebie.

Terapia poznawczo-behawioralna bliska jest inspiracji empirycznej – ważny jest namacalny zespół faktów i czynników wpływających na zachowanie pacjenta: jako podstawa wstępnego rozpoznania i następnie jako baza praktycznych życiowych działań pacjenta .

Istotą podejścia humanistycznego jest wewnętrzne doświadczenie „tu i teraz”. Na to doświadczenie składają się doznania zmysłowe, myśli, emocje, doświadczanie własnego ciała, świadomość siebie samego. Od tego doświadczenia można być blisko lub daleko. Można przebywać głównie w przeszłości lub przyszłości. Można doświadczać tylko myśli lub wyobrażeń, a nie doświadczać emocji. Można w jakimś sensie żyć „poza swoim ciałem”. Leczące, według podejścia humanistycznego, jest przede wszystkim zbliżanie się pacjenta do całościowego doświadczania siebie w swoim niepowtarzalnym tu i teraz. Ze względu na tę niepowtarzalność zasadniczym ekspertem w terapii jest sam pacjent, terapeuta jest przede wszystkim towarzyszem drogi.

Zaplecze filozoficzne dla podejścia humanistycznego stanowią przede wszystkim: fenomenologia, filozofia egzystencjalna i filozofia dialogu. Wyrazem tego jest postawienie akcentu na „jak?”, a nie „dlaczego?”, zaakcentowanie niepowtarzalności i autentyczności jednostki oraz relacji „ja – ty”.

Podejścia humanistycznego nie da się oddzielić od podejścia egzystencjalnego – oba wyrastają z tych samych przesłanek filozoficznych. Podejście egzystencjalne akcentując wolność człowieka, sferę wartości, sens życia, dodaje do „tu i teraz” aspekt przyszłości opartej na głębokim wewnętrznym doświadczeniu a do psychiki – obszar ducha.

W naszym programie uwzględniamy również elementy terapii behawioralno - poznawczej i psychodynamicznej integrując je z podejściem humanistycznym. Uczymy psychoterapii człowieka dorosłego – przede wszystkim indywidualnej, ale również grupowej. Zajęcia obejmują także wprowadzenie do terapii par i terapii rodzin.

Źródło: Strona internetowa INTRY

Rozwój osobisty a pomaganie

DROGA DO

WNĘTRZA

Punkt konsultacyjny

pomoc psychologiczna i duchowa